سبک نیو کلاسیک

معماری نئوکلاسیک حدوداً از نیمه دوم قرن هجدهم تا نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی در اروپا رواج داشت ، سبک معماری نئوکلاسیک عمدتا از کارهای معمار ایتالیایی آندریا پالادیو الهام گرفته شده‌است. در معماری نئوکلاسیک عنصر اصلی دیوار است و برای هر کدام از قسمت‌های مختلف آن شخصیت جداگانه‌ای در نظر گرفته شده است . این سبک هم در جزییاتش به عنوان واکنشی در برابر تزیینات سبک روکوکو و هم در فرمول معماریش به عنوان نتیجه سنتی‌سازی ویژگی‌های باروک پسین تجلی می‌یابد. امروزه معماری نئو کلاسیک در بناهای معاصر به عنوان معماری کلاسیک جدید شناخته می‌شود. اولین سبک معماری غربی در زمان سلطنت ناصرالدین شاه به سبب سفرهای مکرر وی به فرنگ در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی به عنوان نمادی از تجدد وارد ایران شد و معماری ایران را تحت تأثیر خود قرار داد

ویژگی های شاخص نئوکلاسیک عبارتند از ابعاد بزرگ ساختمان‌ها، سادگی شکل‌های هندسی و دیوارها، همچنین این سبک به استفاده از ستون و جزئیات شیوه‌های یونانی شناخته می‌شود. برجسته‌کاری‌های معماری نئوکلاسیک، مسطح‌تر بوده و اغلب در داخل قاب و حاشیه‌های زینتی ساختمان قرار می‌گیرند. به‌طور کلی گنبد و برج، جایی در معماری نئوکلاسیک ندارد

اگر بخواهیم معماری نئوکلاسیک را در یک جمله تعریف کنیم می توان عنوان کرد : نئوکلاسیک، پوسته ای کلاسیک بر روی امکانات مدرن است . معماران این سبک، معماری کلاسیک را یک معماری لایزل و بی زمان می دانند.

موارد استفاده از این سبک در بناها  :

این معماری به صورت الگویی بدون نقص در تمامی اعصار برای بینش ها و تفکرات کاملاً متفاوت، از دموکراسی گرفته تا ……، مورد توجه بوده و از آن تقلید شده است. ساختمان های ساخته شده به این سبک نیز کاملاً متنوع بوده است. از معابد تا کلیساهای عظیم، خانه ها و قصرهای باشکوه،پارلمان ها و نهاد های حکومتی، بانک ها، بیمارستان ها، پاساژها، موزه ها، پایانه های مسافری قطار و مترو و بسیاری از ساختمان های دیگر در طی دوره های مختلف به این سبک ساخته شده است.

ویژگی های سبک معماری نئوکلاسیک :

• پیاده کردن طرح ها و نمادهای معماری کلاسیک برای عملکرد های معاصر.
• ایجاد امکانات جدید و مدرن در داخل بنا.
• رعایت تناسبات هندسی کلاسیک در طرح بنا.
• به کارگیری مصالح سنتی مانند سنگ، آجر، و چوب.